کلمه گوجه فرنگی از واژه اسپانیایی tomate گرفته شده است که به نوبه خود از تلفظ کلمه ناهواتلی tomatl [ˈtomat͡ɬ] (راهنمای اطلاعات)، به معنی «میوه متورم» می‌آید.
این بخش برای تأیید نیاز به نقل قول های اضافی دارد. لطفاً با افزودن نقل قول به منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. اطلاعات بدون مرجع ممکن است مشکل ایجاد کرده و پاک شوند. (آوریل 2022) (با نحوه و زمان حذف این پیام الگو آشنا شوید)
گیاه گوجه فرنگی امروز شیراز در ابتدا فرورفته، معمولاً در صورت حمایت 180 سانتی‌متر یا بیشتر از سطح زمین رشد می‌کنند، اگرچه گونه‌های بوته‌ای در حالت ایستاده پرورش داده شده‌اند.
معمولاً 100 سانتی‌متر (3 فوت 3 اینچ) بلند یا کوتاه‌تر. انواع نامشخص گیاهان چند ساله “لطیف” هستند که سالانه در آب و هوای معتدل می میرند، اگرچه در برخی موارد می توانند تا سه سال در گلخانه زندگی کنند. انواع معین در تمامی اقلیم ها سالانه هستند.
گیاهان گوجه فرنگی امروز شیراز دو لپه ای هستند و به صورت یک سری ساقه های منشعب رشد می کنند و یک جوانه انتهایی در نوک آن وجود دارد که رشد واقعی را انجام می دهد.
هنگامی که نوک در نهایت رشد خود را متوقف می کند، چه به دلیل هرس یا گلدهی، جوانه های جانبی رشد می کنند و به تاک های دیگر کاملاً کاربردی تبدیل می شوند.
انگورهای گوجه فرنگی معمولاً بلوغ هستند، به این معنی که با موهای کوتاه و ظریف پوشیده شده اند. کرک ها فرآیند انگور را تسهیل می کنند و در هر جایی که گیاه در تماس با زمین و رطوبت باشد به ریشه تبدیل می شود، به خصوص اگر اتصال درخت انگور به ریشه اصلی آن آسیب دیده یا قطع شده باشد.
بیشتر گیاهان گوجه فرنگی دارای برگ های مرکب هستند و به آنها گیاهان برگ معمولی (RL) می گویند، اما برخی از ارقام به دلیل شباهت آنها به آن خویشاوند خاص، برگ های ساده ای به سبک برگ سیب زمینی (PL) دارند.
