حساسیت بیش از حد عاج (DH) در بزرگسالان نسبتاً شایع خمیر دندان است، با شیوع بین 12 تا 42 درصد.
علامت مشخص DH درد کوتاه و تیز است که به هیچ گونه آسیب شناسی یا نقص دندانی دیگر مرتبط نیست.
این معمولاً از نظر بالینی با ارزیابی پاسخ به یک محرک تبخیری یا لمسی بالقوه دردناک که روی دندان اعمال می‌شود.
با استفاده از معیارهای مشاهده‌شده توسط معاینه‌کننده خمیر دندان سفید کننده سیگنال یا توصیف‌کننده‌های کلامی گزارش‌شده توسط شرکت‌کننده و یا مقیاس‌های درجه‌بندی درد ارزیابی می‌شود.
اخیراً است که تأثیرات روانی اجتماعی گسترده تر DH مورد توجه قرار گرفته است.
یک مطالعه کیفی نشان داد که DH به روش های پیچیده ای در زندگی روزمره تجربه می شود و طیف گسترده ای از محرک ها و پاسخ ها دارد، که همه آنها نیستند.
علاوه بر این، DH بر وضعیت عملکردی و توانایی شرکت در فعالیت های روزمره از جمله خوردن، نوشیدن، مسواک زدن خمیر دندان ترمیم کننده، صحبت کردن و تعاملات اجتماعی تأثیر می گذارد.
کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان خمیر دندان بدون فلوراید 1401 (OHrQoL) یک ساختار چند بعدی است.
ابزارهای مورد استفاده برای ثبت تأثیر مداخلات بالینی بر OHrQoL در دندانپزشکی مورد توجه فزاینده‌ای هستند.
معیارهای گسترده کیفیت زندگی مانند نمایه تأثیر سلامت دهان (OHIP) معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد و نشان داده است که OHrQoL به طور قابل توجهی در افراد مبتلا به DH نسبت به جمعیت عمومی مختل می شود.
با این حال، OHIP عمومی در ارزیابی تأثیر مداخلات DH بر OHrQoL ارزش محدودی دارد زیرا تفاوت‌های ظریف DH را در بر نمی‌گیرد.
پرسشنامه تجربه بیش از حد حساسیت عاج (DHEQ) یک معیار معتبر و شرایط خاص از OHrQoL در رابطه با DH است.
این از طریق یک چارچوب نظری قوی توسعه یافته است و دارای پایایی داخلی و آزمون مجدد عالی است.
مفهوم، توسعه، اعتبارسنجی و استفاده اولیه از DHEQ منتشر شده است.
این معیار با هر دو نسخه بلند و کوتاه تأیید شده است که شامل 39 است.
- منابع:
- تبلیغات:
